From Carola to Ramon
Door: webmaster
Blijf op de hoogte en volg Walt & Son
27 Februari 2010 | Cuba, Bayamo
Woensdag 24 februari
In de morgen: zon, zee, strand.
We vertrekken om 14 uur naar Camaguey via een prachtige route door het binnenland. Niet de hoofdweg, maar daardoor juist heerlijk rustig, een goed wegdek en we krijgen weer genoeg van het echte Cubaanse leven te zien. De route heeft Walt even gefixed door zijn goede contacten met de lokale bevolking (c.q. de ontbijt-kok). We merken dat de Cubanen het erg waarderen dat wij het eiland rondtrekken met onze heilige koe en overnachten in Casas Particulares. Op deze manier tonen we echt interesse in het land en helpen we de man-in-de-straat. Het kan namelijk ook anders: met onze dikke, witte reten op het strand liggen en ons vol gieten met rum-cola uit onze meegebrachte thermobekers. Let’s go Canada!
Bij aankomst in Camagüey worden we opgewacht door een ijverige fietser die ons wel even de weg naar onze Casa zal wijzen. Camagüey is als een doolhof gebouwd om de piraten te laten verdwalen en dat lukt tegenwoordig ook goed bij toeristen. De lokale bevolking weet daar goed op in te spelen. De fietser leidt ons via allerlei straatjes naar een man die beweert eigenaar te zijn van de Casa die ons is aangeraden door Pepe in Cienfuegos. We trekken al een wenkbrauw op als hij zegt Mercy van Casa Jorge y Mercy te zijn. Maar het kan ons niet veel schelen, als we maar ergens kunnen slapen. De man stapt in en brengt ons naar Casa Carola. Son voelt zich meteen thuis.
Carola heeft het goed voor elkaar. Zij doet niet veel en een mannelijke kok zorgt die avond voor ons eten. Walt vindt de kok een lief mannetje en koken kan ‘ie! We eten heerlijk en na een paar biertjes in de tuin houden we het voor gezien. Morgen weer een lange rit naar Bayamo en de bergen.
Donderdag 25 februari
Hoera! Vandaag wordt het koopcontract voor de Nieuwe Haagdijk getekend! Mama Carola regelt alle zaakjes in Nederland en probeert Son’s inboedel meteen aan de nieuwe kopers te slijten. Een betere zaakgelastigde kunnen we ons niet wensen.
We vertrekken op tijd naar Bayamo en komen daar begin van de middag aan. We checken in bij Casa Particulare Villa Rose Mary. De Lonely Planet schrijft: “Don’t be fooled by the name, Ramón’s the man in charge here…”. En dat klopt. Ramón ontvangt ons met open armen. Een van zijn slaven brengt hem regelmatig koffie. Of zou het rum zijn, we weten het nog niet. Son mag van Ramón lekker relaxen in de tuin, want de auto naar de garage brengen, dat is iets voor mannen. Walt mag dus mee in zijn jeep. De muziek gaat hard aan. Een melodieuze toeter. Ramón is dé man in Bayamo.
Ramón is ook gek van gadgets. In z’n jeep heeft hij een ultramoderne installatie met geintegreerde telefoonfunctie (“bluetooth!”) en hij likt z’n vingers af bij de iPhone en MacBook Pro van Walt. Walt helpt hem ’s middags met het installeren van voorkeursnummers op zijn apparatski, want Ramón begrijpt de Engelstalige instructie niet zo goed. Son, die zich als vrouw niet helemaal serieus genomen voelt door Ramón, verdenkt hem er ondertussen van dat hij de Cubaanse vlag op de motorkap en de Che sticker op de voorruit heeft aangebracht om vooral duidelijk te maken dat hij een ware patriot is. Eentje met gadgets uit de USA, dat dan weer wel…
Ramón geeft ons nog een paar tips over de omgeving, de Granma provincie. Volgens hem is de kustroute van Pilón naar Santiago de Cuba werkelijk prachtig! Aangezien wij toch meer (auto)trekkers zijn om alle geuren en kleuren die een land biedt met graagte in ons op te nemen, en veel minder frequente museum bezoekers, besluiten we zijn advies te volgen. Vanavond dus vroeg naar bed, want er wordt weer eens een wekker gezet om 6:00 uur.
PS. Uiteraard hebben we mooie foto's geschoten. We kunnen deze echter niet nu al met jullie delen omdat we een verkeerde stekker hebben meegenomen. Grom.
In de morgen: zon, zee, strand.
We vertrekken om 14 uur naar Camaguey via een prachtige route door het binnenland. Niet de hoofdweg, maar daardoor juist heerlijk rustig, een goed wegdek en we krijgen weer genoeg van het echte Cubaanse leven te zien. De route heeft Walt even gefixed door zijn goede contacten met de lokale bevolking (c.q. de ontbijt-kok). We merken dat de Cubanen het erg waarderen dat wij het eiland rondtrekken met onze heilige koe en overnachten in Casas Particulares. Op deze manier tonen we echt interesse in het land en helpen we de man-in-de-straat. Het kan namelijk ook anders: met onze dikke, witte reten op het strand liggen en ons vol gieten met rum-cola uit onze meegebrachte thermobekers. Let’s go Canada!
Bij aankomst in Camagüey worden we opgewacht door een ijverige fietser die ons wel even de weg naar onze Casa zal wijzen. Camagüey is als een doolhof gebouwd om de piraten te laten verdwalen en dat lukt tegenwoordig ook goed bij toeristen. De lokale bevolking weet daar goed op in te spelen. De fietser leidt ons via allerlei straatjes naar een man die beweert eigenaar te zijn van de Casa die ons is aangeraden door Pepe in Cienfuegos. We trekken al een wenkbrauw op als hij zegt Mercy van Casa Jorge y Mercy te zijn. Maar het kan ons niet veel schelen, als we maar ergens kunnen slapen. De man stapt in en brengt ons naar Casa Carola. Son voelt zich meteen thuis.
Carola heeft het goed voor elkaar. Zij doet niet veel en een mannelijke kok zorgt die avond voor ons eten. Walt vindt de kok een lief mannetje en koken kan ‘ie! We eten heerlijk en na een paar biertjes in de tuin houden we het voor gezien. Morgen weer een lange rit naar Bayamo en de bergen.
Donderdag 25 februari
Hoera! Vandaag wordt het koopcontract voor de Nieuwe Haagdijk getekend! Mama Carola regelt alle zaakjes in Nederland en probeert Son’s inboedel meteen aan de nieuwe kopers te slijten. Een betere zaakgelastigde kunnen we ons niet wensen.
We vertrekken op tijd naar Bayamo en komen daar begin van de middag aan. We checken in bij Casa Particulare Villa Rose Mary. De Lonely Planet schrijft: “Don’t be fooled by the name, Ramón’s the man in charge here…”. En dat klopt. Ramón ontvangt ons met open armen. Een van zijn slaven brengt hem regelmatig koffie. Of zou het rum zijn, we weten het nog niet. Son mag van Ramón lekker relaxen in de tuin, want de auto naar de garage brengen, dat is iets voor mannen. Walt mag dus mee in zijn jeep. De muziek gaat hard aan. Een melodieuze toeter. Ramón is dé man in Bayamo.
Ramón is ook gek van gadgets. In z’n jeep heeft hij een ultramoderne installatie met geintegreerde telefoonfunctie (“bluetooth!”) en hij likt z’n vingers af bij de iPhone en MacBook Pro van Walt. Walt helpt hem ’s middags met het installeren van voorkeursnummers op zijn apparatski, want Ramón begrijpt de Engelstalige instructie niet zo goed. Son, die zich als vrouw niet helemaal serieus genomen voelt door Ramón, verdenkt hem er ondertussen van dat hij de Cubaanse vlag op de motorkap en de Che sticker op de voorruit heeft aangebracht om vooral duidelijk te maken dat hij een ware patriot is. Eentje met gadgets uit de USA, dat dan weer wel…
Ramón geeft ons nog een paar tips over de omgeving, de Granma provincie. Volgens hem is de kustroute van Pilón naar Santiago de Cuba werkelijk prachtig! Aangezien wij toch meer (auto)trekkers zijn om alle geuren en kleuren die een land biedt met graagte in ons op te nemen, en veel minder frequente museum bezoekers, besluiten we zijn advies te volgen. Vanavond dus vroeg naar bed, want er wordt weer eens een wekker gezet om 6:00 uur.
PS. Uiteraard hebben we mooie foto's geschoten. We kunnen deze echter niet nu al met jullie delen omdat we een verkeerde stekker hebben meegenomen. Grom.
-
27 Februari 2010 - 21:09
Lennart:
Socio, geniet er maar goed van met die Havanas en Cube Libres! Bij thuiskomst wacht een prachtige nieuwe site voor je! -
28 Februari 2010 - 09:57
Pa:
ha Cubagangers,
mooie verhalen en voor ma en mij heel herkenbaar. Vooral de doolhof in Camagüey. Achter zo,n jongetje op de fiets aanrijden de stad in maar ook om er weer snel uit te komen zijn die kinderen als gids onmisbaar. Ik hoop dat het weer de komende week beter wordt in Cuba en omgeving want wij gaan volgende week nog naar Key West. Neem vooral de tijd om Santago en omgeving te bekijken. Prachtig. By the way, Walter. je bent afgestudeerd in de economie. Een beetje financiële planning in drie weken vakantie is toch niet zo moeilijk. haha. groeten Pa en Ma. -
28 Februari 2010 - 14:18
Mama:
Dag lieve kinderen.
Wat genieten jullie!! En wat leuk om met jullie mee te genieten. Fijn dat jullie zo'n prachtige vakantie hebben. Nu nog iets meer zon en we zijn straks allemaal jaloers op jullie gezonde bruine hoofden. Ben erg benieuwd naar de foto's Kus van ons. -
28 Februari 2010 - 18:34
Jorieke:
Weer erg leuk om jullie verhalen te lezen! Wat genieten jullie daar! Ik ben ook erg nieuwsgierig naar de foto's! We willen ze zien zondag de 21ste! Geniet er nog van met elkaar! Je mist hier niks: het stormt hier op dit moment en we hebben een zondag met alleen maar regen achter de rug! Bleh!
Groetjes van de Huttens! -
01 Maart 2010 - 07:17
Suus:
Reizigers! Kom er achter dat ik al een verhaal of zes achterloop....!! Maar dat is een goed begin van de maandag :-) Mooie avonturen: ook ik ben jaloers! En Son, wat geweldig dat je huis al is verkocht! GENIET ERVAN! -
01 Maart 2010 - 13:45
Zus Linda:
Ik heb maar 5 woorden:
HA HA HA HA HA!!!! -
03 Maart 2010 - 05:59
Herman:
Hoi Walt en Son,
Het leven is weer zwaar zo te zien. Nu begrijp ik waar de uitdrukking "balen als een stekker" vandaan komt. Ik zie de foto's graag in de Lion Pub. Geniet er nog even van. Have fun. Wij staan nu op het punt om te vertrekken naar Daytona. Here we come.
Groet,
Herman.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
