No doekoes, dus tijd voor R and R

Zondag 21 februari
Zowel voorafgaande aan de reis als tijdens onze trip, maken we constant plannetjes en nieuwe reisschema’s. Het is heerlijk om op de dag zelf te kunnen beslissen wat we gaan doen. Maar soms liggen de zaken vast, zoals vandaag. We gaan van Cienfuegos op weg naar Cayo Coco, naar een all inclusive resort. Waarom? We zijn even blut! Wat een logica.

Cuba is een “cash-land” en pinnen of met credit card betalen gebeurt hier niet, met uitzondering van de über-toeristische resorts aan het strand. Geld halen met je creditcard kan alleen bij de speciale Banco Financiero International die niet in iedere stad zit. Ze hebben Hollandse openingstijden, van 9 tot half 3. En natuurlijk zijn ze niet open op zaterdag en zondag. We waren zo druk bezig met reizen, meemaken en bekijken dat we niet doorhadden dat onze cash reserve danig was geslonken en dat we dringend geld nodig hadden, tot in Cienfuegos, op zaterdag. Oeps. Enige optie was dus om naar een resort af te reizen, daar het verblijf met creditcard te betalen en rustig af te wachten tot de bank open is om geld te halen. Wat vervelend. Haha!

Via een prachtige route over de weg die het vasteland met de archipel verbindt, komen we aan op misschien wel een van de mooiste plekjes ter wereld. Prachtige, smalle, witte stranden en water zó helder en in de mooiste kleur groen en blauw. Zucht, wat een leven. We checken in en er is alleen een suite beschikbaar. Nog zo’n tegenslag! We zetten onze tassen neer, kunnen eindelijk luxe en uitgebreid douchen en gaan op naar het strand om de laatste zonnestralen van de dag mee te pikken. De paar druppels regen die vallen en het windje mogen de pret niet drukken. We liggen aan het strand!

’s Avonds genieten we tegen onze zin toch van het all-inclusive concept; lekker eten, drinken en de ijshockeywedstrijd USA-Canada kijken met de massa Canadezen die dit resort bevolken. Let’s go Canada, let’s go Canada! (de Canadezen vinden dat ze zichzelf onderscheiden van de Amerikanen door minder luidruchtig te zijn, maar wij merken er weinig van)

Maandag 22 februari
We beginnen de dag met ontbijt. Daarna gaan we dan onze cash aanvullen. In de goed bewaakte bank halen we allebei een stapel geld. De portemonnee kan niet meer dicht. We zijn opgelucht dat we weer financieel onafhankelijk zijn.

Terug in het hotel gaan we snel naar het strand. Het is helaas een beetje bewolkt, de eerste druppels vallen op onze tenen, maar het mag de pret niet drukken. Walt stampt als een blij kind in de branding en vermaakt daarmee de Canadese oma’s. Son gooit haar lichaam in het enige streepje zon om maar zo snel mogelijk bruin te worden.

Grom. Na de lunch begint het te regenen en tot de nacht genieten we van een tropisch storm met veel, heel veel hemelwater.

Dinsdag 23 februari
Hoera! Vanochtend het huis van Son verkocht! En verder? Zon. Zee. Strand. Verbrand. Topdag!